بی
هیچ نگاه بدبینانه و تمسخرامیزی و با
ضمیری آرام و قلبی مطمئن عرض میکنم
خدمتتان که:
اسطورهی
احمقانهی نیمهی گمشده را بگذارید
کنار، راهی برای برونرفت از تنهایی وجود
ندارد؛ این خطای سیستم است که هیچ مردی
با هیچ زنی چِفت نمیشود و سرنوشت محتوم
همهی دوستیها و ازدواجها در هر تاریخ
و جغرافیایی شکست است – البته اگر پیروزی
را غلبه بر حس تنهایی و رسیدن به حس پیدا
کردن کسی دانست که با او همان احساسی را
داشته باشی که به آن میگویند خوشبختی
وگرنه بدیهتا ثبت یک ازدواج و ادامه دادن
فرایند تولید مثل همیشه در دسترس است -
اسطوره
احمقانه اخلاق را هم بگذارید کنار؛
ریشههای خیانت همسران به هم عمیقتر
از آن است که در سطح اخلاق پیدا شود.
سادهسازی
احمقانه پیچیدگیهای روابط انسانی دراصول
کلی اخلاق از آن حماقتهای تاریخی بشر
بوده است.
+
آن
وقتها که هنوز شور جوانی در سرم بود و
قرارهای عاشقانه میگذاشتم متوجه شده
بودم که یک جای کار در روابطم با دخترها
بدجور میلنگد؛ با خانم «لام»
که
بودم دوست داشتم به جای او با کسی باشم که
شور جنسی من را برانگیزاند به جای اینکه
در مورد ادبیات و سینِما حرف بزنیم؛ بعد
که با خانم «ر»
روی
هم ریختم دوست داشتم با کسی باشم که بتوانم
دو کلمه حرف درستحسابی بزنم با او به
جای اینکه فقط شور جنسی هم را تحریک کنیم.
وقتی
با خانم «نون»
بودم
که کوتاه قد بود دوست داشتم با یک دختر
بلند قد باشم و وقتی با «ب»
شروع
کردم که بلندقد بود دوست داشتم با یک دختر
چاق باشم به همین خاطر «ب»
را
ول کردم و چسبیدم به «سین»؛
بیهیچ اغراق یا شوخیی تمام وقتهایی
که با «سین»
بودم
دوست داشتم یک دختر لاغر استخوانی به حای
او بود.
این
داستان آنقدر کش آمد که رسیدم به اینجا.
فکر
میکردم مشکل از خودم است؛ بد بار آمدهام؛
هزار و یک دلیل روانکاوانه و جامعه شناسانه
و فرهنگی سیاسی ردیف میکردم که توجیه
کنم این مرض را، غافل از اینکه طبیعت بشری
است این انگار.
من
جزو آن دسته آدمهایی بودم که نمیتوانستم
امیال عاطفی خودم راسر و سامان بدهم.
و
بعدها فهمیدم همین یک دسته آدم در دنیا
وجود دارد «زن
و شوهرها»
ی
وودی آلن را ببینید که تصویری هنرمندانه
و موشکافانه از این درد مشترک بشری را –
که مردانه است البته – ببینید.
درام
تلخ گیب و جودی که وقتی صمیمی ترین دوستانشان
– جک و سالی – از هم جدا میشوند شوکه
میشوند و سعی میکنند قانعشان کنند که
دارند اشتباه میکنند و البته که موفق
نمیشوند و جک و سالی از هم جدا میشوند
و میروند پی آدمهای جدید و با آدمهای
جدید هم مشکل حل نمیشود – همان درد مشترک
بشری را عرض میکنم – و در این فاصله گیب
و جودی هم از هم جدا میشوند.
پس
لطفاً اسطورهی احمقانه عشق رمانتیک را
هم بگذارید کنار
Husbands
and Wives
محصول
1992
آمریکا
نویسنده
و کارگردان:
وودی
آلن
بازیگران:
وودی
آلن:
گیب
میا
فارو:
جودی
سیدنی
پولاک:
جک
جودی
دیویس:
سالی
2 comments:
شما چه تاکیدی روی زن و مرد بودن دارین. بهتره بدونین هر انسانی ویژگی های زنانه و مردانه را با هم دارد اما یکی قوی تر است. یک عدد فیلم هم که چیزی را ثابت نمی کند! حد اقل اگر چیزی می نویسین وسط هوا و با نتیجه گیری از یک فیلم تمامش نکنین یک منظق یکم استدلال یکم مثال های واضح و روشن و واقعی. فقط به غر غر می نماید در غیر این صورت.
Post a Comment