Friday, March 9, 2012

The Return


اصلاً مگر نه اینکه هنر خود بیان نامستیم ایده‌ یا اندیشه‌ی هنرمند است؟ اگر شیوه‌ی بیان موضوع بدون خلاقیت باشد حاصل کار در بهترین شکل ممکن یک مقاله یا خبر یا خاطره یا چیزی ازین دست می‌شود؛ وقتی هنرمند دست به قلم یا قلم‌مو یا دوربین می‌برد یعنی که می‌خواهد بیانی غیر از بیان مستقیم داشته باشد حالا اگر در مرحله‌ی بعد، این شیوه‌ی بیان خود به سطحی متعالی‌تر و خلاقانه‌تر برسد فبهاالمراد؛ یکی از دلایل شاهکار بودن فیلم بازگشت نحوه روایت فیلم است.به همین دلیل است که بازگشت را سطح متعالی سینما می‌دانم؛ تمام فیلم چیزی است که دیده نمی‌شود و گفته نمی‌شود؛ اما نشانه‌هایی هست که آن چیز ِ گفته نشده و نشان داده‌نشده را ببینیم.
مثلاً وقتی پدر می‌گوید ماهی زیاد خورده‌ام؛ همین؛ و جایی دیگر با دیدن زنی از آینه ماشین خیره می‌شود در راه رفتن او و بعددور شدن از صحنه؛ همین. آشنایی کاملی که با جزیره دارد و جزییات دیگری ازین دست نشان دهنده آن ماجراها و اتفاقاتی است که برای او افتاده و ما نمی‌بینیم اما درک می‌کنیم. داستان در لایه‌ی دیگری از فیلم و همزمان در لایه زیرین‌تری از ناخودآگاه مخاطب شکل می‌گیرد. این اوج سینماست

Vozvrashchenie : بازگشت

محصول 2003 روسیه
کارگردان : آندری زویاگینتسف
نویسندگان: ولادمیر موی‌سینکو و الکساندر نووتوتسکی
 .

4 comments:

هما said...

و این احترام به شعور مخاطبه

رامین خواجه پور said...

روسها... روسهای لعنتی ... ... خوب فیم می سازن

اميرمسعود said...

فيلم فوق العاده ايه . سالي يك بار ميبينمش .قسمت آخر فيلم كه با موسيقي عكسهاي سفر رو نشون ميده فوق العاده ست ، پدره توي هيچكدوم از عكسها نيست انگاري از اول اصلا توي اين سفر نبوده .

Unknown said...

فيلم فوق العاده ايه . سالي يك بار ميبينمش .قسمت آخر فيلم كه با موسيقي عكسهاي سفر رو نشون ميده فوق العاده ست ، پدره توي هيچكدوم از عكسها نيست انگاري از اول اصلا توي اين سفر نبوده .