Friday, March 2, 2012

یک بوس کوچولو به اینسپشن

 
در یک درگیری در کافه‌ای که پاتق شاعرهاست شاعری جوان کشته می‌شود. زنی جنازه او را سوار ماشینی می‌کند و با اسکورت چند موتور سوار او را به خانه‌ای می‌برد. اورفه را هم به عنوان شاهد با خودش می‌برد.
در ادامه خواهیم دید که این زن «مرگ» است؛ مرگی که کم‌کم عاشق اورفه می‌شود. اورفه خود همزمان شیفته‌ی مرگ در قالب زنی زیبا و البته شیفته همسر خودش هم هست. راننده‌ی زن-مرگ که خودش سالها پیش در اثر گاز گرفتگی – خودکشی شاید – مرده دلبسته همسر اورفه می‌‌شود. در بستر این مربع عجیب عاطفی، همسر اورفه می‌میرد و راننده زن-مرگ – عاشق همسر اورفه – به اورفه یاد می‌دهد که به دنبال همسرش و برای برگرداندن او به جهان دیگر برود.
در جهان دیگر قواعد دیگری حاکم است که باید دید.
دارم از فیلم اورفه حرف می‌زنم. شاهکاری از ژان کوکتو ساخته شده در سال 1950 محصول فرانسه.

2 comments:

هما said...

هووووم باید دید!

last year friend this year what... said...

They said don't look back or you will miss her forever.