ویل لکل همزه لمزه

یک فیلم احمقانه دیدم؛ احمقانه و مزخرف. توضیح می‌دهم چرا

بعضی‌ها فکر می‌کنند ساختن کمدی آسان‌تر از ژانرهای دیگر است. از ده‌نمکی که جوک‌های خندیده شده و از مد افتاده را می‌گذارد دهن بازیگرها تا لری چارلز که فکر می‌کند خنده‌دار است ببینیم کسی تا حالا دستشویی فرنگی ندیده و با آب داخل آن صورت می‌شورد یا گهش را می‌ریزد توی پلاستیک از صاحبخانه می پرسد با این چه کار کنم یا وقتی سوار آسانسور هتل می‌شود فکر می‌کند این اتاقی است که به او داده‌اند و وسایلش را درمی‌آورد. کارگردان به طرز احمقانه‌ای فکر کرده دعوای یک آدم لاغر و بلند با یک چاق و کوتاه خنده دار است.

فیلم تحقیرآمیز و آب‌بندی‌شده بورات را دیدم – آنقدر آب‌بندی شده که حتا نرسیده‌اند چک کنند اگر بازیگر اصلی فیلم در صحنه مصاحبه با مجری سیاهپوست نمی‌داند گی یعنی چه چطور هنگام خواندن سرود مقدس کشورش تاکید می‌کند که در کشورش گی وجود ندارد؟! - مشخصاتش را فقط برای این می‌نویسم که شما وقتتان را با آن تلف نکنید.

بورات: آموزه‌های فرهنگی آمریکا برای ملت بزرگ قزاقستان

محصول ۲۰۰۶ آمریکا

۸۴ دقیقه رنگی

کارگردان: لری چارلز

نویسندگان: ساخا بارون کوئن و آنتونی هاینز