از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود

همین عینکم را زکریا برایم انتخاب کرد لباس هم که می‌خواهم بخرم حتما باید کسی را با خودم ببرم که برایم انتخاب کند؛ دانشجو که بودم وحید را می‌بردم با خودم، الآن عزا می‌گیرم وقتی می‌خواهم پیراهنی شلواری کفشی چیزی بخرم؛ خرید کردن بلد نیستم. اولین باری که رفته بودم مشهد 13 سالم بود، یک قواره پارچه خریده بودم و یک بسته بید مشک و دو جفت جوراب؛ وقتی برگشتم خانه نمی‌دانستم باید به کی بدهمشان. الآن هم که 29 سالم شده هنوز مراکز خرید برایم جاهای نچسب و آزارنده‌ای هستند. ساعت‌ها از وقتم توی سیتی‌سنتر و دبی‌مول و میدان جمال عبدالناصر گذشت. بیهوده بیهوده بیهوده تنها برای پر کردن چمدانی با لباس واسباب‌بازی و شکلات