با احتیاط حمل شود

رضا نشسته بود می‌گفت از سه اصل اساسی توحید، نبوت و معاد پنج پیغمبر اولوالعزم و و از دل آخرینشان دوازده امام درمی‌آید که من مرید یازدهمینشان امام هویج جعفری هستم و کرکر می‌خندید. من نمی‌خندیدم؛ خنده‌دار نبود. اعصاب‌خورد کن بود پرسیدم بازم چیزی مصرف کردی؟ سر تکون می‌داد که آره. اعصابم خورد شده بود. بیدار شدم گریه‌م گرفت. به وضوح حال این روزها و شب‌هایم خراب است؛ خراب. بغضی توی گلویم گیر کرده و راه نمی‌دهد به حتا یک جرعه آب. شکستنی شده‌ام باید با احتیاط حمل شوم اما بی‌احتیاطی می‌شود با من. بی‌احتیاطی؛ حمل نمی‌شوم. پرت می‌شوم.