چون میخوام در مورد یه فیلم مزخرف حرف بزنم لازم دونستم این مقدمه رو اضافه کنم که سوئتفاهم نشه:
اگه توی مطلب قبلی گفتم از آرتیست خوشم نیومد یه خط هم توضیح دادم که سلیقهی سینماییم جوری نیس که ازش خوشم بیاد وگرنه کیه که منکر ارزشهای تکنیکی و فنی فیلم بشه.
انصافاً هم بین جشنوارههای مختلف و معتبر تنها موردی که باوجود مغایرت با سلیقه من اما شخصیت سینماییشو همیشه حفظ کرده همین اسکار بوده؛ مقایسه کنید با جشنواره کن که وقتی توی تایلند شلوغ میشه و به سمت انقلاب میره به عمو بونمی … جایزه میدن و ازون بدتر جشنواره ونیز به فیلم به شدت بیارزش زنان بدون مردان ساختهی هموطن خودمون خانم شیرین نشاط جایزه میده.
همین دیگه؛ فیلم رو هم معرفی کردم.
3 comments:
خیلی وقت پیشا دیدمش جز چند تا صحنه که بیشتر به درد عکس میخورد از بقیه اش خوشم نیومد.
به نظر من داستاني كه پارسي پور نوشته بد نيست. فضاي فيلمم دوست داشتم.غير از اين ديگه مالي نبود
راستي سال نوي شما مبارك.اميدوارم ديگه غم و غصه در خونتونو گم كنه
Post a Comment